De nieuwe ik

Ik, Frits Bommel, ben doof noch blind, beste mensen.
De geruchten gingen al enkele weken. Ik zou 'het' kwijt zijn, ik zou 'het' verloren hebben. Wat 'het' dan precies is laat ik in het midden. Ik wil slechts stellen dat ik niet ongevoelig ben voor kritiek. ALs mensen klagen over mij, dat ze op mij zijn uitgekeken, dat de grap allang geen grap meer is, en dat men 'nu moet kappen met die Frits Bommel-onzin', dan doet dat pijn, mensen, dat doet pijn.

Ik ben bij mezelf te rade gegaan. Wáárom was men mij precies zat? Waarom was men op mij uitgekeken? Toen ik ten tonele verscheen was men euforisch over mij. Er werd over mij geschreven over diverse bladen. Ik was het gesprek van de dag, het spreekwoordelijke waterkoeleronderwerp. 'Hoe gaat het nu met Frits?'

Dat verdween ineens. Enthousiasme en interesse maakten plaats voor geergerde zuchten. Deze zuchten voelden bij mij als messteken. Er waren nachten dat ik mijzelf in slaap heb gehuild, terwijl ik een kerstfarce rond een Thaise gevangenis tevergeefs probeerde vol te houden.

Tenslotte ben ik tot een beslissing gekomen. Ik besloot mezelf te 'heruitvinden'. Voila! Hier ben ik weer! Vanaf nu is Frits geen verstandelijk beperkte pedofiel, maar een jaren '70 popster. Ik hoop dat jullie de tijd willen nemen om aan mijn nieuwe imago te wennen, opdat wij allen weldra weer door één deur kunnen.

Alvast bedankt!

Een confessie

Hallo.
Ik weet niet waar ik moet beginnen.
Mijn naam is Victor Visser. Ik verwacht niet dat jullie deze naam zullen onthouden, maar ik heb jullie iets te vertellen. Iets waar jullie niet blij mee zullen zijn, maar het moet me toch van het hart.
Ik heb namelijk een beetje tegen jullie zitten liegen. Ik heb een grap met jullie uitgehaald, waar ik nu een beetje spijt van heb.
Ik zal heel eerlijk zijn. Ga zitten, hou je ergens aan vast, want het nieuws dat ik voor jullie heb zal jullie niet bevallen.
Zit je?
Oké.
Daar gaan we dan.

Frits Bommel bestaat niet.

Laat het even op je inwerken.

Zo, het hoge woord is gezegd. Frits Bommel bestaat niet. Ik heb hem bedacht. Alles wat Frits de afgelopen weken heeft gezegd, heeft gedaan, is ontsproten aan mijn brein. Ik was degene die dit weblog opzette om berichten over Frits te verspreiden. Mijn bedoelingen waren goed. Haat me alsjeblieft niet om wat ik gedaan heb.
Ik wilde de hypocrisie en zinloosheid van het bloggen illustreren, het feit dat elke idioot maar weblogs schrijft, zonder daarbij noodzakelijk lezers te krijgen. Iedereen wil gepubliceerd worden, wil zijn eigen naam op Internet geplaatst zien, om daar een kick van te krijgen. Het maakt niet uit of er kwaliteit in de blogs zitten, of iemand ze leest of er op reageert. Die mensen gebruiken blogs om een uitlaatklep te hebben, om te kunnen zeggen: “Maar ik heb ook een weblog.” Al die zielloze nullen met hun nietszeggende verhalen die ze op Internet zetten! Ik word er misselijk van, misselijk!

Het was om deze reden dat ik Frits bedacht. Ik wilde de meest zielloze nul van allen creëren, de meest ongetalenteerde idioot voorstelbaar in het leven roepen, als parodie op alles waar die bloggers voor staan. Ik denk dat het me gelukt is, enigszins ten minste. Tot ik mijn doel voorbij schoot…

Maar nu…

Er is iets verschrikkelijk mis gegaan.

Mijn creatie is een eigen leven gaan leiden. Ik ben bang voor hem.
Het begon allemaal toen mensen naar hem gingen vragen. “Hoe gaat het nu met Frits?” “Leeft Frits nog?” “Komt Frits nog eens terug?”
Ik moest ze het antwoord schuldig blijven, maar voor sommige mensen leeft Frits kennelijk heel erg.
Frits heeft dit zelf opgepikt.
De afgelopen dagen is hij dingen gaan zeggen die ik hem niet wilde laten zeggen, handelingen gaan verrichten die ik hem nooit zou laten verrichten. Ik ben bang dat ik de controle over Frits Bommel ben verloren. Ik weet niet waar hij nu mee bezig is, maar ik hoor hem gniffelen, gijnen, lachen… Hij is hier, maar toch ook weer niet. Zit hij in mijn hoofd, of is hij…?

Ik wil er niet meer aan denken.

Vergeet alsjeblieft dat Frits Bommel ooit bestaan heeft.

Vergeet het!

De hekkers van herman van veen

Potjandorie herman van veen, of wat je naam dan ook mag zijn!
Jij moet eens goed luisteren! Ik ben al jouw inseminaties meer dan beu!

Ik doe niet inbreken op je portretrecht, jij doet inbreken op mijn blok! En dan zeg je vervolgens dat ik heb ingebroken. Alsof ik hier de inbreker ben? jij hebt lopen hakken in mijn site, en dan allemaal plaatjes neer lopen stampen. omdat je weet dat mensen mij gaaf vinden, en jou een domoor.

zo, het hoge woord is er uit.

Pak aan herman Brood
Frits

Frist Bommel: de volledige DVD box set!!!1

Sinds kort is het zo. Ja.
Wat ik dus net bedoel te zeggen is dat ik een beroemde filmster in zijn ben. Het is dus het geval? Ze gaan een documentarier filmen in den Taise gevang. Het is een dag tot dag verslag van de gebeuringen in der Taise gevang. Gevangenen intervuiewuen, noem het maar op. Ze hebben mijn maar vast voor een hoofdrol gevraagd, en dat is hunner goed recht, want ik ben een fotogenie!
De regisseur is een Duitserss, Werner Hertog. Heeft eerder iets gemaakt over een man die door grizzlies' beren wordt opgegeten. Wel, dat was ik dus niet, want ik ben nooit door grizzlies' beren opgegeten, ha ha ha.
Ha ha ha ha ha ha ha.
Ha. Ha.
Het is leuk, want ze komen elke jaar een paar weeken filmen; het wordt dus een ware kroniek! Het is fijn, want dan kan ik voor mijn vrijheid pliete.
Nét als Marc van Roosmalen, ja, ik zag het je al denken!
Ik ga mijn verhaal doen. Dan zullen iedereen weten dat ik het slachtofer van een kerstfarce ben, en hier niet thuishoor, in deez' gevangenis.
Ik heb al een paar mooie diaglogen.
Zegt intervuiewuer: "En, is het nou leuk in de gevangenis, meneer Bommel? U zit hier al enige tijd, en u bent de enige Nederlander hier. Naar u zegt bent u tevens vals beschuldigd en veroordeeld, en het slachtoffer van een zogenaamde kerstfarce. Kunt u daar iets verder op in gaan?"
FRITSJE: "Dat kan ik zeker, meneer. Het is namelijk zo: ik dácht dat ze meerderjarig was, dat zei ze ook. En daarna met die auto. Ik kon toch ook niet voor iedereen uitweiken, of het nu een hoge pief van het koninginnehuis is of niet! Zo ben ik veroordeeld. En oh ja, toen ik die bewaker overreed, dacht ik dat hij terug zou komen als een zombie! Daraom reed ik hem over heen! Het is een heel ernstig iets, meneer. Maar eerst... Hé mam, ik ben op televé. Hé mam! Ha Ho die jee, Fritskiedee!"
Het is een fraai stukje dialoog.

Binnenkort op de VPRO televé, en hopelijk ook op DVD. Koop ze allemaal, met in de hoof-
drol Fritsje Bommel! WIe anders?

PSS: Kan imenad die fotos'van Herman van Veen van mijn blog af halen?

Een momentje Herman

Deze post werd mede mogelijk gemaakt door de 'Opzij', de Vereniging voor Vrienden van Herman van Veen.

Haal de leugens uit mijn hoofd! Haal ze eruit!

In responsie van de vagante leugens die rond mijner persoontje worden gesmeden door onwelriekte individualisten wil ik toch maar benadrukken dat ik, Frots Bommel, wel degelijk besta!
Ik ben mijner bewuster dan van allen dat er de laatste tijd leugens zijn gerezen die mijner bestaan aan de kaak hebben gesteld.
DAT HADDEN ZE DUS NIET MOETEN DOEN!
Ik wweet dat zekere individualisten het nodige hebben gemeend te worden gezegd dat ik niet zou bestaan en dat ik een leugen ben, bedacht door anderen. Ik vind dit te lachwekkend voor daddn!
Welke gek zou er ín 's helamas naam zoveel moeite doen om deez' leugen op te houden? WIe gaat er zover dat er eneen blog voor den Frist wordt opgezet, en ingezonder brieven in ddee lokakele huiskrant alleen maar om een zogenoemde leugen te doen verpsreiden? Niemand, meneer, niemand.
Ik zit hier in een gevangenis in Taailand en kan mij maar moelijk verweren tegen deez' aantijgingen. TOch zal ik het proberen, ehtgeen getuigt van het feit dat ik besta!
Daarom, allemaal:
FRIST BOMMEL BESTAAT!
HIJ IS GEEN MYTHE!
KEEP TEH DREAM ALLIVE!!!11

Mijn mislukte ontsnaping!!!1

Hoi allemaal daar,

ik had dus een ontsnapping. Uit de gevangenis! dus ik helemaal blij. maar ik had een bewaker vemroord want ik was zo van, een paar keer over hem heen gereden in een vrachtautootje. ik had daarna nog wel zijn portomnee gepikt. en daar zatden dus votos in van zijn kinderen. had ik al gezegd. en ik ging bij die kinderen lans want ik dacht, die zijn vast verdrietig omdat gekke ouwe frits hun vader heeft uitgemoord. dus ik daar naartoe. want ik kan ze opvrolijken. ik ben immens niet voor niets 3,5 dag klinikloon geweest, en nu nog steeds amatuer clown, maar fulltime kindervriend!

Allen, ik had naar jullie moeten luisteren. jullie zeiden van, ga niet naar de kinderen toe, ga naar ergens anders heen. maar dat heb ik niet gedaan, en jawel fritske bommel zit weer in de nor!
ik was zeg maar onderweg naar dat huis. en ik zag al wel dat die thaailanders zo raar naar mij keken. maar dat was gewoon omdat ik een snor heb en zij kunnen die niet groeien ofzoiets, maar di emoeten ze er op lijmen met hondenhaar. dacht ik. maar goed, ze bekeken me al, maa rik dacht dus dat het daar omging. en toen had ik het huis eindelijk gevondn volgens mij. in ieder geval leken de kringelige letters wel op elkaar. en het was er best druk. maar ik dacht, dat is natuurlijk een feestje om die andere mensen op te vrolijken die van hun dode bewaker. maar wat blijkt nou! STOMME FRITS! dat ze daar dus van de politie waren om die mevrouw en de kinderen te vertellen van hun dode man. Dat kon ik toch ook niet weten! ik had de politieautos ook nie thelemaal gezien want ik was naar de foto svan de kinderen aan het kijken.
Maar ik kom daar dus binnen zo van: HALLO KINDEREN IK BEN VFRITS BOMMEL. JULLIE VADERMOORDENAAR! Maar niet bang zijn, ik kom jullie OPVROLIJKEEN!!!

Nou dat werkte dus niet. En bovendien waren er allemaal politieagenten dus. en eentje had zelfs al een foto van mij vast. TOEVALLIG! ha ha! maar goed, die arresteerden me dus zo. en ze prikten me met van dei varkensprikkers waar allemaal stroom uit komt als ze in je oogbal komen. EN DAT GEBEURDE BEHOORLIJK VAAK JA!

En nu zit ik weer in de gevangenis dus. en ik heb besloten dat ik nu jullie goede raad op zal volgen! maar ik heb ook de vrijheid geroken en ik zal alles op alles zetten om weer vrij te komen. jullie hebben nog niet het laatste gezien van frist bomml!! sowieso zal ik morgen wel weer wat erop zetten dus vandaar. aha!

Groetjes,

Ik, professor Paljas in 't Water. Opzij.

Deze afbeelding wordt mede mogelijk gemaakt door het fonds tot promotie van Herman van Veen.

Verdoerie!

Het ging allemaal mis. ik been weer terug in mijn taaise cel. ik doe het verahaal dalijk wel schrijven. ben nu aan het huilen. osrry mam.

Bommelding!

Het is gelukt!
Ik benn ontsnapt uit een Taias gevangenis! Nu ben ik op de vlucht en ik hoop adat ze nog niet gemerkt is dat ik weg ben.

Het was heel simpel. Tijdens de pauzes mogen we op de binnenplats. TOen ik daar was zag ik een wagen vertrekken met de vuiele was! Ik heb me tussen de vuiele was gestopt! Biuten de poorten heb ik de bewakaer overemeestersd. Yes! Nu, op naar Nederland. Ik voel met net Franjse Bauer, want die zat ook twee jaar in een Chinese cel en toen ging hij weer terug omdat terroristen amerika bedreigden en hij sloeg ze alelemaal in elkaar, maar een van de terroristen was zijn broer en dat is bij mij niet want ik heb geen broer.

Ik heb in de portemonnee van dien bewaker die ik heb overemeesterd eenportemonnee dus die heb ik gevonden en ook zijn aderes en foto's van zijner kinderen! Ik vind het zielig dat ik hun vader heb vermoord. Oh ja, dat heb ik nog niet gezegd maar ik heb met de wasauto nog enkele malen over hem heengereden. Soorry hoor, foutje, even apeldoorn bellen. SOrry als ik onsamenhangend klink maar ik heb nu zo'n roes van dat ik terug naar Nederland ga. Margreet ik kom er aan!

Maar eerst ga ik langs bij kinderen van die dode bewaker om hen te vertellen wat er met hun vader is en dat het erg is maar dat hij een goed leven heeft gehad. Ze zullen wel droevig zijn maar ik kan ze wel trootsten. ik troost graag kinderen, ha.

Ik laat jullie wel weten wat er daar gebeurt. Ik hoop niet dat die moeder thuis is. Dat zou de boel alleen maar verwaarend maken.
Jippie!

Stemmen in je hoofd

Ik hoor nou dus ook stemmen in me hoofd. Opzich niets nieuwe onder de zon zou men denken, waar het niet dat het nu ook Taaise stemmen zijn.
Toen ik nog een klein fritskte was hoord eik ook stemmen in me hoofd, en die zeiden ddat ik met de andere kinderen moest spelen. Maar dat was de stem van mijn moeder. En die stond gewoon achter me.

Maar toen ik in mijn blootte die klaslokaal in liep toen hoorde ik ook stemmen in mijn hoofd. Dat was ook weer mijn moeder, ook al zat die toen in Goorle. Ze stond níet achter me. Ze zei: 'Frits, trek je kleren uit en ga me die kinderen spelen!'
Dus dat deed ik. TOen de politie mij arresteerde zei ik dus dat het van mijn moederr was gemoeten, maar die koek ging er bij hen niet in.

Daarna hoorde ik even geen stemmen meer. Ja, snachts, maar da telt niet. Ik bedoel overdag. Soms als ik langs de schoelen liep riep de stem mijner moeder weer dat ik in mijn blootte met die kinderen moest spelen gaan, maar dan riep ik: "Nee moeder, nu niet! Want dan ga ik weer de gevangenis in!"
En dan zweeg mijn moeder weer.
Ik heb haar hier ook wel eens op aangesproek toen ik bij haar langs ging maar zij ontkende alles. Typisch mijn moeder, hh a ha.

Maar nu zijn de stemmen in alle hevigheid terug, en niet alleen snachts! Ook overdag. Dan zit ik bevoorbeeld inktvisgebak te eten, hoor ik ineens allerlei stemmen. Of ben ik op de binnenplaats: stemmen. In de douche, als ze met me bezig zijn: stemmen! Heel vreemd.
Het ergste is dat het taaise stemmen zijn, en ik ze niet kunnen verstaan. Wat zeggen ze? Zijn het scheldwoorden? Weet niet. Gaan stemmen me vermoorden? Weet niet. Ik word er stapelgek van? Kukeleku!
HOE KAN DIT?

Ik wou dat dit de Donald Duck was, opdat ik kon zeggen: het antworod staat volgende week in OOm Donalds Brievenbus. Maar dat kan dus niet.
Kunnen jullie me helpen?

Groeten, en voor eeuwig de Jouwe, Jullie Frist.

De T is voor Tilburg

Nu ik hier in een Thaise gevangenis zit denk ik vaak aan mijn thuis, de stad die men Tilburg noetm maar in de volkse mond ook wel de Lichtstad is, namelijk omdat het er 's avonds in de zomer altijd langer licht is. Het is geen auroga bobbealis, dat je het weet.
Ik mis die stad en ahaar wonderlijke dingen. Ik woon er al langer en kom ik uit Goirle dan ben ik er meestal al. Vooral is het erg dat ik nu de TIlburger kermis gemist heb.
Dit was de inleiding.
ALsof dat gedoe met die slogans bij de juridsiche nog niet erg genoeg was hebben ze in mijner afwezigheid ook het logo van de gemeente Tilburg veranderd. Het is nu ineens een grote T. een grote nietszeggende T. Het is stom. Dat andere steden ook zo gaan doen, dan zou Amsterdam ieneens een grote A zijn, en dan krijgen ze ruzie met Amstelveen en Almelo! Zou wel grappig zijn maar ook erg onhandig.
Ik heb zelfs niets met zo'n grote T. Je kunt je er niet onder scharen. Het is een symbool van niets. Ik voel geen verband met die T, en ik word vooral heel boos als ik die zie. Sommige mensen winden zich o'er kleine dingen op, maar ik dus over dit. EN ALS IK KON STUURDE IK ER EEN INGEZONDEN BRIEF OVER NAAR HET BRABANTS DAGBLAD, DAAR KENNEN ZE MIJN WEL!
Helaas kan ik dat niet want taise cel (zie eerdere bolks). Daarom moet u het voor mij doen, beste lezer. Kom in actie. Want zo kan het niet meer!
Daarom zeg ik: ons oude logo (zie boven) terug!
vindt u dat ook, zeg het dan!
Burgers in actie! Het enige dat we hoeven vrezen is angst zelve. En zombies. Ook zombies.

Daar bakt u voor mij geen pizza van mevrouw!

Gossie gossie. ha ha ik ben alweer een beetje aan het herstellen van de slogaans. ik ben nog steeds wel boos. maar niet op iedereen. alleen op die stomme marcel en die rooie met zn domme kop. zij zitten hier weer achter! ook hebben die belhamers ervoor gezorgt dat niemand meer geloof dat ik echt ben. alleen margreet gelooft me nog en die gelooft me ook niet echt. ans heeft me aangenomen, maar die gelooft hetniet eens! hoe kan dat nou ANS?
maar de slagoons verliezen is al minder erg. die travestiet probeerde me net te zoenen. met stukken inktvis nog in haar mond. bah!

ik zal nog eens meer vertellen over de avonturen van frist. HA HA! je kent wel de juridige rechtswinkel. waar ik werk. ik ben daar aangenoemen ook al ben ik niet eens een juridisch. (Sst. dit is een geheim van mij). ik was zeg maar p zoek naar werk na dat heele gedeo met die gymleraar en de poep en de gevangenis. en toen was daarna nog de ontsnapping bij de dierentuin en dan weer de gevangenis. en dat cirkus en daarna ook nog gevangenis. en dan nog de mosselkwekerij. maar daar heb ik het liever niet over.
goed dus ik liep over straat. en ik zag wat kinderen zo spelen. dus ik liep er achteraan. hopen dat de politie me niet zag haha! want dan mocht niet meer van de regter. dus. maar goed. toen gingen die kinderen dus weg. ik weet ook niet meer precies. en toen liep ik over zoon plein maar daar was het stom. en toen liep ik weg.
en toen zag ik een soort van grote schuur. en allemaal mensen gingen naarbinnen. dus ik dacht schuur. schuur = geitjes. en daar zijn kinderen. en ik hou van kinderen. dus ik ging naar binnen. maar er waren helemaal geen geitjes. er was zeg maar een hok vovl met domme mensen. en een trap. ik ben niet dom dus ik nam de trap. en daar zaten alelmaal mensen te b ellen maar ik ben bang van telefoons. echt waar! je hoort mensen en je ziet ze niet. net spoken! brrr.. dus dat vond ik ook niets en toen ging ik zo door zoon gang zeg maar. en toen kwam ik op een plek waar mensen aten. en daar was zoon mevrouw Ans. ik dacht eerst dat ze de oma was van al die mensen daar. maar ze was de baas. maar goed. ze vroeg of ik voor de baan kwam. en ik zei maar ja. anders moet ik dadelijk weer naar de gevangenis of zo. raardere dingen zijn gebeurd! ha ha!
dus toen gingen we naar zoon hol. en eerst dacht ze dat ik michelle hete maar ik zei van HALLO IK BEN FRITS! heel hard wel. dus toen schrok ze een beetje. en toen werd ze nogal bang. en ze vroeg waarom de baan wat voor mij was. en toen zei ik dat ik van kinderen hield. en toen glimlachde ze een beetje, zo van, dom. en toen zei ze dat dat er weinig mee te maken had. en ik zei dat het er alles mee te maken had. ik schreeuwde het misschien een beetje. en ik sloet zo met mijn vuisten op tafel. en toen zei die ans dat het niet de bedoeling was allemaal met van die rommel. of dat ik de baan niet kreeg. en ze stond zo op. maar ik verstrond haar niet helemaal dus ik dacht dat ze de politie ging bellen. want dat gebeurt altijjd bij mij. maar dat was dus niet zo.
maar ik dacht van wel. dus ik begon zo te huilen. want als ik terug zou gaan naar dezelfde gevangensi als de vorige keer dan zou dikke edgar mijn benen en armen breken. Daar had ik niet zoon zin in nee! dus toen ging ik een beetje huilen. best wel hard eigenlijk en lang. en toen kreeg ik toch de baan.

Echt waar!!!!1

Slogans, dát wel!

Er was een sloganwedstrijd op mijn oude werk, bij de juridische. Je kon van die slogans in zo'n doos doen, en dan zou daaruit den beste worden gekozen. Ik heb het geweten ook. Ik heb een hoop van die slogans in dien doos geduwd, waaronder dus 'De juridische, dat wel!' en 'Eerste Hulp bij Oliebollen' (keilachen), maar helpen deed het niet. Want net liet hij mij dus weten dat mijne slogans niet bij de shortlist zaten. Wat is dat nou weer voor shortlist! Je zou er spontaan een ingezonden brief van naar de krant schrijven, ware het niet dat ik in een gevangenis in Thailand zit!
Ik was diep teleurgesteld in mensenheid. Wie weet welk voor kwaad er in het hart van mensen woont? Nu ik dus! Ik doe toch al zo hart mijn best. (mijn Thaise celgenoot, die een keer naar Nederland op vakantie is geweest en nu mijn spelling verbetert, zegt dat 'hart' met een 'd' moet, 'hard' dus; hij begrijpt niet dat ik een woordenspeling maak)
Wat er dan wel is gewonnen? 'Wij zijn recht door zee' Slaat dus nergens op. 'Onbetaalbaar' nou niets is onbetaalbaar, meneer.
Dan was mijne inzending toch beter, meneer. 'Echt recht'. Kracht maar kortig! Of zoits zots.
Ik ben hier dus diep van onder de teleurstelling, en in afwachting van beter nieuws verblijf ik. Ik hoop dat ze inzien dat Fritsie hier toch wel erg voor zijn best heeft gedaan. Ik ga mezelf in ieder geval vanavond in slaap huilen, doet u dat dan ook, beste lezer?
Dan huilen wij samen.